Lieve Marike,
Ongeveer 10 maanden geleden hoorde ik voor het eerst in mijn opstelling de woorden "Ik blijf". Ik vind het heel bijzonder hoe de betekenis van deze twee simpele woorden zich aan mij ontvouwt in een steeds diepere laag. Toen ik het voor het eerst hoorde gonsde het zinnetje door in mijn hoofd. Begreep het niet maar bleef voelen.........
Stapsgewijs ontvouwde zich betekenissen zoals: blijven kiezen voor het leven....in plaats van (de liefde voor)de doden volgen. Het levende in het leven blijven volgen, of het geluk en vreugde.
Of: Ik blijf mijzelf; ipv als iemand anders wiens rol ik speel. Ik blijf hier voor mijn eigen leven. Nu ben ik in een ik-blijf-fase die mij zo veel oplevert, dat ik het je wil vertellen. De betekenis die erbij gekomen is: Ik blijf, ook als ik angst of pijn voel. Ik blijf in elke omstandigheid in contact met mezelf en de buitenwereld.
Het is een commitment aan mijzelf.
Ik durf veel langer stil te staan en niets te doen. Eigenlijk gewoon te blijven dus, ook zonder de volgende stap te weten. En door die extra tijd die ik mijzelf en de groep geef, komen nieuwe lagen naar boven. het is echt mooi! (trouwens niet altijd aangenaam hoor, maar het levert zo veel op!!)
Ik wens jou heel veel liefs toe.